عکس و خاطره

این عکسها رو خیلی دوست دارم . نگاه کردن اونها همیشه لبخند رو روی لبهام می یاره و یادآوری می کنه که باید هر لحظه برای داشتنت خدا رو شکر کنم . 

اولین باری که بردمت پارک . هر چی چمن و گل بود با دستای کوچولوت می گرفتی و می کندی . 

علاقه زیادی به نشستن داری ، هر چند که برای این کار زوده . اما چه می شه کرد .

پرنیان اولین دوست تو . خیلی دوستت داره و تا چشم ما رو دور می بینه دست و پای تپلت رو فشار می ده و کیف می کنه . 

اینقد کوچولویی که توی سبد پیک نیک خاله جون جامیشی . عاشقتم . 

به همه چیز دقت می کردی و خیلی کنجکاو بودی و توی این حالت یه اخم خوشگل توی صورتت داشتی .

اینم لبخند قشنگت .